به عقيده شيعه مذهب تشيع از همان دوران حيات پيامبر خدا شكل گرفت و گسترش يافت. اين عقيده در ميان منابع كهن اهل تسنن نيز ديده مي‌شود و حتي برخي منابع تندرو و ضد شيعي نيز قبول دارند كه پيدايش تشيع در عصر نبوي و در ميان توده‌اي از صحابه كه به صورتي خالصانه محبت اميرمومنان علي عليه‌السلام را در دل داشتند و او را در مسئله جانشيني سزاوارتر از ديگران مي‌دانستند، رخ داده است. ابوحاتم رازي[1] در اين‌باره مي‌نويسد: «شيعه اولين مذهب شكل گرفته در اسلام است. اين مذهب در همان زمان حيات پيامبر خدا صلي الله عليه و آله پيدايش يافت و لقبي براي چهار تن از اصحاب ايشان به نام‌هاي: ابوذر، عمار، مقداد و سلمان گرديد».[2]